روپوش سربی چیست؟ انواع و کاربرد آن در پزشکی

روپوش های پزشکی نمونه هایی از تجهیزات حفاظت فردی هستند که در مراکز مراقبت های بهداشتی مورد استفاده قرار می گیرند. آنها برای محافظت از پوشنده در برابر گسترش میکروارگانیسم های بیماری زا در صورت تماس پوشنده با مایع یا مواد جامد بالقوه عفونی استفاده می شوند. خرید عمده تجهیزات پزشکی آنها همچنین ممکن است برای کمک به جلوگیری از انتقال میکروارگانیسم‌هایی که می‌توانند به بیماران آسیب‌پذیر، مانند آنهایی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، آسیب بزنند، استفاده شوند. روپوش‌ها برای محافظت از مانع گسترده در نظر گرفته شده‌اند. در حال حاضر، FDA هیچ لباسی را برای محافظت یا پیشگیری خاص در برابر ویروسی که باعث COVID-19 می‌شود، پاکسازی، تأیید یا مجاز نکرده است. روپوش ها بخشی از یک استراتژی کلی کنترل عفونت هستند.

بسیاری از نام‌ها برای اشاره به لباس‌هایی که برای استفاده در مراقبت‌های بهداشتی در نظر گرفته شده‌اند، استفاده می‌شود، از جمله، روپوش‌های جراحی، روپوش‌های ایزوله، روپوش‌های ایزوله جراحی، روپوش‌های غیر جراحی، روپوش‌های رویه‌ای و روپوش‌های اتاق عمل.

سطوح روپوش پزشکی

هنگام انتخاب روپوش، به دنبال برچسب محصولی باشید که استفاده مورد نظر را با سطح حفاظتی مطلوب بر اساس سطوح خطر شرح داده شده در زیر توضیح دهد.

 

FDA استاندارد اجماع، مؤسسه استانداردهای ملی آمریکا/انجمن ابزارهای پیشرفته پزشکی (ANSI/AAMI) PB70 را به رسمیت می شناسد، «عملکرد سد مایع و طبقه بندی لباس های محافظ و پرده های در نظر گرفته شده برای استفاده در مراکز درمانی». این استاندارد یک سیستم طبقه ‌بندی برای پوشاک و دستکش پزشکی پرده‌های محافظ مورد استفاده در تأسیسات مراقبت‌های بهداشتی را بر اساس عملکرد سد مایع آن‌ها ایجاد می‌کند و الزامات برچسب‌گذاری مرتبط و روش‌های تست استاندارد را برای تعیین انطباق مشخص می‌کند. این استاندارد در نظر گرفته شده است تا در نهایت به کاربران نهایی در تعیین نوع(های) محصول حفاظتی مناسب‌ترین برای یک کار یا موقعیت خاص کمک کند:

 

سطح 1: حداقل خطر، برای استفاده، به عنوان مثال، در طول مراقبت های اولیه، ایزوله استاندارد، روپوش برای بازدیدکنندگان، یا در یک واحد پزشکی استاندارد

سطح 2: کم خطر، برای استفاده، به عنوان مثال، در هنگام خون گیری، بخیه زدن، در بخش مراقبت های ویژه (ICU)، یا یک آزمایشگاه آسیب شناسی

سطح 3: خطر متوسط، برای استفاده، به عنوان مثال، در هنگام خونگیری شریانی، قرار دادن یک خط داخل وریدی (IV)، در اتاق اورژانس، یا برای موارد تروما

سطح 4: خطر بالا، برای استفاده، به عنوان مثال، در طول روش های طولانی و شدید مایع، جراحی، زمانی که مقاومت پاتوژن مورد نیاز است یا مشکوک به بیماری های عفونی است (غیر هوایی)

روپوش جراحی
لباس جراحی توسط FDA به عنوان یک دستگاه پزشکی خرید اکسیژن ساز کلاس II تنظیم می شود که به اطلاعیه 510 (k) قبل از فروش نیاز دارد. روپوش جراحی یک لباس محافظ شخصی است که به منظور محافظت از بیمار و پرسنل مراقبت های بهداشتی از انتقال میکروارگانیسم ها، مایعات بدن و ذرات معلق در نظر گرفته شده است تا توسط پرسنل مراقبت های بهداشتی در طول عمل جراحی پوشیده شود. به دلیل ماهیت کنترل شده روش های جراحی، مناطق بحرانی حفاظتی توسط استانداردهای ملی توصیف شده اند. همانطور که در شکل 1 اشاره شده است: مناطق بحرانی شامل جلوی بدن از بالای شانه تا زانو و بازوها از کاف مچ تا بالای آرنج است. همه روپوش‌های جراحی باید استریل تهیه شده و دارای برچسب لباس جراحی باشند.

روپوش های ایزوله جراحی

روپوش های ایزوله جراحی زمانی استفاده می شوند که خطر آلودگی متوسط ​​تا زیاد و نیاز به مناطق بحرانی بزرگتر از روپوش های جراحی سنتی وجود داشته باشد. لباس‌های ایزوله جراحی ، مانند روپوش‌های جراحی، توسط FDA به‌عنوان یک دستگاه پزشکی کلاس II تنظیم می‌شوند که نیاز به اعلان 510 (k) قبل از فروش دارد. همانطور که در شکل 2 اشاره شده است، تمام قسمت های روپوش ایزوله جراحی به جز بند ها، سرآستین ها و لبه ها، مناطق حیاتی حفاظت در نظر گرفته می شوند و باید بالاترین سطح حفاظت از سد مایع را داشته باشند که روپوش برای آن رتبه بندی شده است. همه درزها باید مانند بقیه مانتوها از سد مایع محافظت کنند. علاوه بر این، پارچه روپوش عایق جراحی باید به اندازه ای که برای استفاده مورد نظر مناسب است، بدن را بپوشاند.

 

روپوش های ایزوله غیر جراحی

روپوش‌های ایزوله غیرجراحی دستگاه‌های کلاس I (مستثنی از بررسی قبل از فروش) هستند که برای محافظت از پوشنده در برابر انتقال میکروارگانیسم‌ها و مایعات بدن در موقعیت‌های ایزوله بیمار کم یا کم خطر طراحی شده‌اند. روپوش‌های غیرجراحی در طول روش‌های جراحی، روش‌های تهاجمی یا زمانی که خطر آلودگی متوسط ​​تا زیاد وجود دارد پوشیده نمی‌شوند.

 

مانند روپوش‌های ایزوله جراحی، روپوش‌های غیرجراحی نیز باید به اندازه‌ای که برای کار مناسب است، بدن را بپوشانند. همانطور که در شکل 2 اشاره شده است، تمام قسمت های روپوش غیرجراحی به جز بندها، سرآستین ها و لبه ها، مناطق حیاتی حفاظت در نظر گرفته می شوند و باید بالاترین سطح حفاظتی مانع مایع را داشته باشند که روپوش برای آن رتبه بندی شده است. همه درزها باید مانند بقیه مانتوها از سد مایع محافظت کنند.

روپوش غیر استریل و غیر ایزوله که برای محافظت در برابر مانع متوسط ​​یا بالا در نظر گرفته شده است

 

لباس‌های غیر استریل و غیر ایزوله برای پوشیدن پرسنل مراقبت‌های بهداشتی در نظر گرفته شده است تا محافظت متوسط ​​یا بالا در شرایط ایزوله غیر استریل و غیر بیمار را فراهم کنند. این لباس‌ها توسط FDA به‌عنوان یک دستگاه پزشکی کلاس II تنظیم می‌شوند که به اعلان 510 (k) قبل از بازار نیاز دارد.

 

روپوش غیر ایزوله غیر جراحی

 

لباس‌های ایزوله غیرجراحی برای پوشیدن پرسنل مراقبت‌های بهداشتی در نظر گرفته شده است تا محافظت حداقل یا کم مانع را در شرایط ایزوله غیر جراحی و غیر بیمار فراهم کنند. این لباس‌ها دستگاه‌های کلاس I هستند (مستثنی از بررسی قبل از بازار).

 

لباس‌های پارچه‌ای که در زمینه‌های استریل مانند جراحی استفاده نمی‌شوند، اگر در مواد شوینده آنزیمی یا طبق روش‌های عملیاتی استاندارد بیمارستان شسته شوند، می‌توانند دوباره مورد استفاده قرار گیرند.

 

استانداردهای لباس مجلسی

FDA استانداردهای اجماع روپوش ها را همانطور که در پایگاه داده استانداردهای اجماع شناخته شده FDA فهرست شده است، به رسمیت می شناسد.

 

اطلاعات عقیمی برای روپوش ها

برای دستگاهی که به صورت استریل فروخته می‌شود، FDA به اسپانسرها توصیه می‌کند اطلاعات زیر را که در راهنمای نهایی با عنوان ارسال و بررسی اطلاعات عقیم‌سازی در اطلاعیه قبل از فروش (510(k)) برای دستگاه‌هایی که دارای برچسب استریل هستند، ارائه دهند. این اطلاعات ممکن است شامل موارد زیر باشد:

 

روش استریلیزاسیون که مورد استفاده قرار خواهد گرفت.

شرح روشی که برای تأیید چرخه عقیم‌سازی استفاده می‌شود، اما نه خود داده‌های اعتبارسنجی (برای روش‌های استریل‌سازی ثابت).

ارجاع به یک روش استاندارد (به عنوان مثال، استاندارد تشعشع AAMI) معمولاً برای روش های استریلیزاسیون با استانداردهای شناخته شده FDA کافی است.

سطح تضمین عقیمی (SAL) برای دستگاهی که شرکت قصد دارد برآورده کند. SAL 10-6 برای پرده‌های جراحی و روپوش‌های جراحی که باید در طول عمل جراحی استفاده شوند، مورد نیاز است.

شرح توانایی بسته بندی در حفظ استریل بودن دستگاه.

اگر استریل‌سازی شامل اکسید اتیلن (EtO) باشد، حداکثر سطوح باقی‌مانده اتیلن اکسید و اتیلن کلروهیدرین که روی دستگاه باقی می‌مانند. سطوح باید مطابق با استانداردهای اجماع شناخته شده FDA برای اکسید اتیلن باشد.

انواع روپوش طبی

10 سپتامبر 2021

از اتاق عمل تا پالایشگاه نفت، روپوش‌های محافظ خط دفاعی حیاتی در برابر مواد مضر یا بالقوه مضر مانند مایعات بدن و مواد شیمیایی هستند. مانند بسیاری از اقلام مورد استفاده در بخش مراقبت های بهداشتی، برخی از استانداردهای حیاتی برای لباس های بیمارستانی و انتخاب در مورد استفاده مناسب وجود دارد. نوع مناسب روپوش تنها چیزی است که بین پرسنل و مواد خطرناک وجود دارد، بنابراین درک استفاده از آنها ضروری است.

 

بیایید نگاهی دقیق‌تر به لباس‌های محافظ پزشکی، الزامات تولید آن و نحوه انتخاب لباس مناسب برای مطب یا مرکز خود بیاندازیم.

روپوش های پزشکی برای چیست؟

خواه شما آن را لباس ایزوله، لباس جراحی، روپوش جراحی یا اصطلاحات دیگر بنامید، روپوش های پزشکی butcenter مانعی در برابر مواد عفونی می کنند و به محافظت از پوشنده در برابر عفونت یا بیماری توسط دستکش کمک می کنند. آنها به طور یکسان از بیماران و پزشکان محافظت می کنند و کنترل عفونت را در محیط های مختلف ارائه می دهند. مکان‌های دیگری که ممکن است آن‌ها را ببینید شامل عملیات‌های صنعتی است که در آن مواد شیمیایی خطرناک وجود دارد، زیرا می‌توانند مانعی بین پاشش پاشیده و پوشنده ایجاد کنند.

انواع مختلفی از روپوش های پزشکی و سطوح حفاظتی متعددی وجود دارد که باید با محیط مطابقت داشته باشد. مانتوها می توانند بر اساس عوامل مختلفی متفاوت باشند، از اندازه و طول آستین گرفته تا مواد و نام کاربری. برخی از انواع روپوش‌ها برای اطلاع‌رسانی قبل از فروش، فرآیند 510(k) را طی می‌کنند، که در آن به FDA اطلاع داده و ثابت می‌کنند که دستگاه تقریباً معادل دستگاه دیگری در بازار است.

 

در اینجا انواع مختلفی از روپوش های پزشکی آورده شده است.

 

لباس‌های جراحی: FDA این روپوش‌ها محصولات سلولزی را یک دستگاه پزشکی کلاس II می‌داند که به اطلاع‌رسانی قبل از فروش نیاز دارد. آنها می توانند تمام سطوح خطر را پوشش دهند و از بیماران و پزشکان در برابر انتقال مایعات بدن، میکروارگانیسم ها و ذرات معلق محافظت کنند.

روپوش های عایق جراحی: این روپوش ها، که در محیط های پرخطر استفاده می شوند، تقریباً به طور کامل از بادوام ترین پارچه ها تشکیل شده اند - به عبارت دیگر، نقاط ضعف بسیار کمی وجود دارد. آنها همچنین یک دستگاه پزشکی کلاس II هستند و باید اعلان قبل از فروش داشته باشند.

لباس‌های غیرجراحی: به‌عنوان دستگاه‌های کلاس I، لباس‌های غیرجراحی قبل از عرضه به بازار نیازی به بررسی قبل از فروش ندارند. آنها فقط برای موقعیت های کم یا کم خطر هستند و در برابر میکروارگانیسم ها و مایعات بدن محافظت می کنند. ممکن است آنها را به‌عنوان لباس‌هایی برای بازدیدکنندگان ببینید یا در طول مراقبت‌های اولیه پوشیده شده‌اند.

استانداردهای روپوش های پزشکی چیست؟

به عنوان یک وسیله پزشکی، قیمت تجهیزات پزشکی روپوش های PPE باید استانداردهای تولید بالایی را که توسط FDA، انجمن پیشرفت ابزار پزشکی و موسسه استاندارد ملی آمریکا تعیین شده است، رعایت کنند. این استانداردها بخش مهمی برای اطمینان از قابل اعتماد بودن روپوش ها و سایر اشکال PPE هستند و برای مصارف پزشکی یا صنعتی مناسب هستند.

به طور خاص، این روپوش‌های محافظ باید با استاندارد ANSI/AAMI PB70 مطابقت داشته باشند که آزمایش‌هایی را نشان می‌دهد که توانایی لباس را برای ارائه سطح مناسب حفاظت از مانع تأیید می‌کند. برای مثال، روپوش‌های جراحی که برای موقعیت‌های پرخطر مانند جراحی استفاده می‌شوند، باید آزمایش‌های نفوذ خون و ویروس را پشت سر بگذارند، در حالی که روپوش‌هایی که برای شرایط کم‌خطر مانند مراقبت‌های اولیه استفاده می‌شوند، ممکن است فقط نیاز به گذراندن آزمایش‌هایی برای حداقل مقاومت در برابر آب داشته باشند.

استانداردهای آزمایش انجمن آمریکایی برای تست و مواد نیز اطلاعات بیشتری در مورد عملکرد لباس جراحی ارائه می دهد. تست های زیر به جنبه های خاصی از طراحی لباس پزشکی و رول ملحفه یکبار مصرف می پردازند.

مقاومت در برابر پارگی:  ASTM D5587 (نبافته)، ASTM D5587 (بافته)، ASTM D1424

استحکام کششی: ASTM D1682، ASTM D5034

تولید لینت: ISO 9073 قسمت 10

استحکام درز: ASTM D751 (بافته شده یا کشدار)

انتقال بخار آب یا قابلیت تنفس: ASTM D737-75، ASTM D6701 (نبافته)، ASTM 51868 قسمت B

روپوش ها نام استانداردی ندارند، بنابراین بهتر است به مشخصات محصول نگاه کنید تا کاربرد مورد نظر آن را درک کنید و چگونه می توانید از آن انتظار عملکرد داشته باشید.

سطوح محافظت از لباس پزشکی

روپوش های پزشکی تحت یکی از چهار سطح حفاظتی قرار می گیرند که به سطوح AAMI معروف هستند.

 

حداقل خطر: روپوش سطح 1 برای موقعیت‌های کم خطر مانند برنامه‌های مراقبت اولیه، روپوش‌های مخصوص بازدیدکنندگان و استفاده از واحد پزشکی استاندارد است. این یک مانع جزئی برای مسدود کردن مقادیر کمی مایعات ایجاد می کند، همانطور که با قرار دادن آب روی سطح لباس تست شده است.

کم خطر: روپوش های سطح 2 برای موقعیت های کم خطر مانند کار در آزمایشگاه آسیب شناسی، خون گیری از ورید یا بخیه زدن بیمار هستند. آنها روی مقادیر بیشتری از مایعات ناشی از پاشیدن و مقداری قرار گرفتن در معرض خیساندن کار می کنند.

خطر متوسط: با افزایش سطح خطر، روپوش‌های سطح 3 مانعی برای نفوذ بیشتر مایعات ناشی از پاشیدن و خیساندن ایجاد می‌کنند. آنها برای کارهایی مانند خونگیری شریانی، قرار دادن خطوط IV و فعالیت در اورژانس یا واحدهای تروما مناسب هستند.

ریسک بالا: برای موقعیت‌های پرخطر، در لباس‌های سطح 4 از نفوذ مایعات و ویروس محافظت می‌کنید. این روپوش‌ها برای روش‌های طولانی و پر مایع، مانند جراحی، و موقعیت‌هایی که نیاز به مقاومت در برابر عوامل بیماری‌زا و بیماری‌های عفونی غیر هوایی دارند، مناسب هستند.

هدف از روپوش های ایزوله پزشکی چیست؟

 هدف از لباس پزشکی ایزوله محافظت از پوشنده در برابر پاشیده شدن و کثیف شدن است

خون، مایعات بدن و سایر مواد بالقوه عفونی. لباس ایزوله پزشکی پوشیده شده است

به عنوان بخشی از تجهیزات حفاظت شخصی (PPE) برای اقدامات احتیاطی قطرات و تماس.

لباس‌ها باید آستین‌های بلند داشته باشند، جلو و عقب بدن را از گردن تا ران‌ها بپوشانند.

روی هم قرار بگیرند یا از پشت به هم برسند، در گردن و کمر ببندند و به راحتی پوشیده و درآورند.

همه کارکنان مراقبت های بهداشتی به آموزش در مورد نحوه صحیح پوشیدن و درآوردن لباس های ایزوله نیاز دارند.

نحوه استفاده از روپوش های ایزوله طبی

 روپوش ها فقط باید زمانی پوشیده شوند که برای ارائه مراقبت از مراجعین/بیماران/ساکنان مشخص شده باشند.

 هنگامی که استفاده از روپوش نشان داده می شود، باید بلافاصله قبل از انجام کار پوشیده شود و باید پوشیده شود

به درستی پوشیده شده؛ در گردن و دور کمر بسته شده است.

 بلافاصله پس از انجام کار، روپوش باید با احتیاط به نحوی درآورده شود که مانع شود

آلودگی لباس یا پوست

 لباس استفاده شده را بلافاصله پس از درآوردن در ظرف مناسب دور بیندازید.

 دستان خود را تمیز کنید. مانتوها را برای استفاده بعدی آویزان نکنید.