با پیشرفت روزافزون فناوری ، به ویژه در زمینه ارتباطات ، پست ممکن است مانند گذشته محبوبیت نداشته باشد ، اما هنوز سهم بالایی از ارتباطات به ویژه در دفاتر دولتی و خصوصی وجود دارد. موبایل یا رایانه

روشهای پیگیری مرسوله پستی

روش هایی برای ردیابی نامه شما وجود دارد که با توجه به اطلاعاتی که در اختیار دارید می توانید از یکی از این روش ها برای ردیابی نامه خود استفاده کنید که عبارتند از
پیگیری مرسوله پستی با کد رهگیری

پیگیری مرسوله پستی بدون کد رهگیری و با کارت ملی

رصد مرسولات پستی با استفاده از کد USSD

که در ادامه به تشریح این روشها خواهیم پرداخت.

پیگیری مرسوله پستی بدون کد رهگیری ، باید به سایت نامه بروید. هنگام انتشار بسته ، کد رهگیری پستی به شما ارائه می شود (کد رهگیری پستی 10 یا 20 رقمی و برای محموله های خارجی 13 رقمی است).

با ورود به سایت و کلیک روی نماد ذره بین ، کد رهگیری نامه خود را در کادر وسط صفحه وارد کنید.

پس از جستجو در صفحه جدید می توانید تاریخ و زمان تحویل ، نامه و رویداد را مشاهده کنید. اگر نامه به شما یا شخص مورد نظر شما رسیده باشد ، در قسمت رویداد توضیح داده خواهد شد و اگر جزئیات بیشتری می خواهید ، روی دکمه زرد کلیک کنید تا جزئیات کامل محموله را ببینید. پس از کلیک ، بخشی در پایین صفحه اضافه خواهد شد. نقطه ورود و خروج کالای پستی شما با تاریخ و زمان ثبت می شود.

تاریخچه ارسال مرسوله پستی توسط اداره پست

تاریخچه سازمان پستی ایران به دوره هخامنشیان برمی گردد ، زمانی که مجموعه ای منظم به نام چاپار برای برقراری ارتباط و تبادل نامه و پیام وجود داشت. در واقع ، در ایران باستان ، چاپخانه ها یکی از حساس ترین ساختارهای اداری هخامنشیان بودند. گروهی از سواران چابک با اسبهای سریع ، در مسافت های طولانی ، ارتباط دائمی بین مرکز و ایالات برقرار کردند و اخبار و گزارش ها را از سراسر کشور به مرکز و از مرکز به دورترین نقاط کشور در کشور منتقل می کردند. کوتاهترین زمان طبق اسناد ، ماموران پستی “Ingreion” شناخته می شدند که از دو کلمه سفیر و خدا به معنای پیام آوران خداست ، به این معنی که پیام رسان ها و حاملان این سیستم ارتباطی از درجه و موقعیت بالایی برخوردار بودند که نماینده خدا و فرستاده ها بودند. 1] [2]

به نقل از سایت گوگل پلی خدمات پستی در ایران پیش از سال 1258 دفتری بود و کلیه امور پستی توسط آن اداره می شد تا اینکه ناصرالدین شاه قاجار دستور تأسیس خدمات پستی را صادر کرد. در سال 1264 ، ایران دارای 7 خط اصلی و پنج زیرخط پست بود.

با ایجاد اتحادیه جهانی پست ، ایران به یکی از اولین کشورهای عضو این اتحادیه در جهان تبدیل شد. در دوره امیرکبیر ، اتفاقات جدیدی در اداره پست کشور رخ داد و پست جدیدی تأسیس شد. در این دوره ، خدمات پستی منظم بین شهرها برقرار شد ، تعرفه های پستی تعیین و قوانین پستی تصویب شد.

در سال 1288 وزارت پست با سرویس تلگراف سازمان یافته شد و به وزارت پست و تلگراف تغییر نام داد. در اواخر سال 1308 ، با خرید سهام شرکت تلفن ، وزارت پست ، تلگراف و تلفن تشکیل شد. سپس ، در سال 1988 ، شرکت پستی با نام “شرکت پستی جمهوری اسلامی ایران” به عنوان یک شرکت مستقل دولتی تاسیس شد. [3]

در سال 1394 ، این شرکت از شرکت پستی جمهوری اسلامی ایران به شرکت ملی پست بازسازی شد تا دو اپراتور خصوصی را به عنوان اپراتور پستی در کشور فعال کند. هدف از تغییرات قانونی و ورود بخش خصوصی در این زمینه کاهش هزینه های شرکت پست بود. [4]

در آگوست 2009 ، نشان جدید شرکت ملی پست رونمایی شد. [5] [6] [7] او آنجا بود. شاخص جدید تلاش می کند تا مفهوم اصلی را حفظ کند و مهارت بالاتری را در بالای سر پرنده نشان دهد. [8] علیرغم این انتقادها ، نماد نامه تغییر کرده است.