Polska ceramika jest unikalną formą sztuki ceramicznej, która powstała na niemieckim Śląsku. Następnie została przeniesiona do Bolesławca.

Polskie garncarstwo wywodzi się z kultury kamienia łupanego, która zamieszkiwała znaczną część Niemiec i całą Polskę w okresie od 3200 do 1800 r. p.n.e. Kultura ta zamieszkiwała duże obszary Niemiec i Polski w okresie od 3200 do 1800 r. p.n.e. Uważa się, że polska ceramika pochodzi od kultury kamiennej. Kultura ta zamieszkiwała większość Niemiec i całą Polskę w okresie od 3200 do 1800 r. p.n.e. Uważa się, że polska ceramika pochodzi z kultury kamienno-magazynowej. polska porcelana ta zamieszkiwała większą część Niemiec i całą Polskę między 3200 a 1800 r. p.n.e. Ta kultura wyróżniała się gliną w kolorze brązu lub opalenizny i pasmowymi kropkami na powierzchni naczyń.

Te tan naczynia, które pierwotnie były używane przez rolników jako pojemniki do przechowywania, zostały później przekształcone w trwałe elementy ceramiki, które mogą być używane do dziś. Wiele osób uważa te elementy za doskonałe przykłady rzemiosła artystycznego i może je zobaczyć w muzeach.

Garncarze założyli cech wokół rzeki Bobr w południowo-zachodniej Polsce w XVII wieku. W miarę doskonalenia swoich umiejętności byli rozpoznawani przez wyższe klasy i szlachtę w regionie i obejmowani patronatem.